Ιεράς Οδού 343 στο Χαϊδάρι

«Όταν μπήκα στο Δρομοκαϊτειο, την πρώτη βραδιά, αισθάνθηκα αμέσως τη συμφορά μου βαρύτερη, την πλήξη με τα μαύρα της φτερά να με σκεπάζει ολόκληρο, σύγκορμο και σύψυχο» 

Κάπως έτσι κατέγραψε η Μαρία Φαφαλιού στο βιβλίο της  «Ιερά οδός 343 – Μαρτυρίες από το Δρομοκαΐτειο», τις εμπειρίες των τροφίμων του Δρομοκαΐτειου και συγκλονίστικε από τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών αλλά κυρίως από τη μοναξιά τους!

Εμείς γνωρίζουμε ότι μπορεί να περάσουν μια ολόκληρη ζωή χωρίς εργασία, χρήματα, κίνητρα, στόχους, φίλους και αγάπη και προσπαθούμε να σταθούμε δίπλα τους όπως μπορούμε, εδώ και χρόνια.

Σε αυτή μας την επίσκεψη παραδώσαμε ρούχα , κουβέρτες και λευκά είδη!

Δεν τους ξεχνάμε γιατί τα άτομα που έχουν κοινωνικούς δεσμούς και ανθρώπινη επαφή, έχουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, καθώς και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής !!!