Δεν κοιμήθηκα. Προτίμησα να νιώθω τη χαρά που συναντηθήκαμε χθες κ να μην τη χάσω στον ύπνο. Ο εγκέφαλος μου δηλαδή το αποφάσισε αυτό
Και έχουμε εδώ μια μαμά που πολύ συμπάθησα. Ζήτησε η ίδια βοήθεια,όχι το παιδάκι της αλλά για το σχολείο που πηγαίνει το μικρό της που δεν έχουν βιβλία κ παιχνίδια.
Θα το αφήναμε εμείς έτσι αυτό??
Όχι βέβαια!! Όλα μας τα υπάρχοντα για τα μελίσσακια που το παιχνίδι είναι θεραπευτικό για το μεγάλωμα τους.
Μπράβο σε κάθε μαμά που νοιάζεται κατά αυτόν το τρόπο κ εμείς εδώ είμαστε να στηρίξουμε!
